به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)،کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم، همانند دیگر نامزدهای انتخابات ادوار گذشته مانند: اکبر پرورش، سید محمد کاشانی، سید مصطفی هاشمی طبا، دریادار شمخانی و ... از یاد مردم رفتند و فقط گاهی آنان را به خاطر مسئولیتی که دارند به یاد میآوردند و گاهی نیز خبرنگارن آنها را سوژههای خبری خود میکنند. شاید دانستن آنکه امروز این افراد مشغول چه کاری هستند و چه آیندهای را برای خود در نظر گرفتهاند خالی از لطف نباشد.
محمدباقر قالیباف؛ ناکام در رسیدن به پاستور، آماده رفتن از بهشت
بدبینترین طرفداران شهردار تهران نیز فکر نمیکردند که او این چنین میدان رقابت را به شیخ دیپلمات واگذار کند و لقب بازنده بزرگ را به خود اختصاص دهد. قالیباف که تمام عزم خود را برای رسیدن به خیابان پاستور جزم کرده بود، بعد از شنیدن اعلام نتایج و با توبیخ اتاق فکر خود، راهی خیابان بهشت شد، تا بازهم با لقب شهردار تهران به فعالیت خود ادامه دهد.
این پایان ماجرا برای فرمانده سابق نیروی انتظامی نبود و بعد از برگزاری انتخابات شوراها، نغمههای رفتن وی از شهرداری تهران نیز شنیده میشد. اصلاحطلبان که توانسته بودند 15 صندلی شورا را به خود اختصاص دهند، دوست دارند کسی به غیر از قالیباف به کرسی شهرداری پایتخت تکیه بزند. با توجه به شواهد موجود آنان سکه شهرداری را نیز برای محسن هاشمی ضرب کردهاند و غزل خداحافظی را برای سردار سابق سرودهاند.
این روزها خبرهای متفاوتی از او به گوش میرسد و روزنامه منتسب به هاشمی رفسنجانی و چند سایت خبری نزدیک به دولت خبر دیدار وی با رئیس جمهور را منتشر کردند و از ابراز علاقه او و رئیس جمهور برای تصدی پست ریاست بنیاد شهید یا ریاست سازمان محیط زیست خبر دادند. شهرداری مشهد گزینه دیگری است که انتظار خلبان قالیباف را میکشد.
سعید جلیلی؛ شکست در انتخابات و خداحافظی با پرونده هستهای
طرفدارن جلیلی که خود را آماده جشن پیروزی کرده و معتقد بودند که رفتار مقتدرانه دبیر شورای امنیت ملی در مذاکرات هستهای، موجب اقبال مردم به این استاد علوم سیاسی دانشگاه امام صادق خواهد شد، بعد از انتخابات سکوت در پیش گرفتهاند و صحنه سیاسی کشور را نظاره میکنند.
جلیلی که پس از علی لاریجانی با آن دُرهای غلطانش، عهدهدار مدیریت پرونده هستهای شده بود، شاید تنها نامزد کاندیدهای انتخابات بود که به حضور نداشتن خود در دولت تدبیر و امید مطمئن بود. بیشترین انتقاد حسن روحانی در مناظرههای انتخاباتی معطوف به سعید جلیلی و مدیریت وی در پرونده هستهای بود.
روحانی به عنوان رئیسجمهور تا کنون دبیر شورای امنیت ملی دولت خود را معرفی نکرده است و سعید جلیلی فعلا در این پست مانده است، تا اینکه رئیسجمهور کسی را به عنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی منصوب کند تا سعید جلیلی دیگر هیچ مسئولیتی در جمهوری اسلامی نداشته باشد.
در روزهای اخیر بحث شهرداری جلیلی در مشهد مطرح شده است، مسئلهای که بیشتر شبیه یک گمانهزنی رسانهای تا تصمیم اعضای جدید شورای شهر مشهد. بازگشت به دانشگاه امام صادق علیه السلام و آموختن علم سیاست به دانشجویان این دانشگاه محتملترین فعالیت جلیلی بعد فراغت از مسئولیت خود خواهد بود.
محسن رضایی؛ سردار در حسرت دولت و گوشه دنج دبیرخانه مجمع تشخیص!
بازهم توفیقی بدست نیاورد و تنها اتفاق خوب انتخابات برای او، افزایش آراء نسبت به انتخابات قبل بود. بعد از پایان انتخابات ریاست جمهوری، برخی گمان میکردند که روحانی از رضایی در یکی از مناسب دولتی استفاده خواهد کرد. بعضی او را وزیر اقتصاد میدانستند و عدهای دیگر ردای ریاست بانک مرکزی را برای وی میدوختند. اما با معرفی دولت روحانی مشخص شد که رضایی نیز در دولت روحانی جایی ندارد و همچنان باید در دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت کند. مهمترین فعالیت رضایی در روزهای بعد از انتخابات مدیریت روزنامه تابناک است. روزنامهای در کنار سیات تابناک برای محسن رضایی فعالیت میکند.
برخی گمانهها نیز حکایت از آن دارد که آقا محسن نیز کاندیدای برخی اعضای شورای شهر تهران برای شهرداری پایتخت است. دیدارهای چندین باره پسر وی با برخی اعضای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات این گمانه را قویتر کرده است.
علیاکبر ولایتی؛ سیاستمدار محبوب و در مسیر راه یافتن به دبیرخانه شورای عالی امنیت!
سخنان ولایتی در مناظرههای تلویزیونی در تقابل با سعید جلیلی تعجب همگان را دربرداشت. طبیب سیاستمدار که بعد از سال 84 بازهم هوای ریاست جمهوری بر سر داشت در این مناظرهها به حمایت از حسن روحانی پرداخت و بعد از پیروزی انتخابات برخی از وی به عنوان دبیر شورای امنیت ملی یاد میکردند که قرار است پرونده هستهای ایران را به سرانجام برساند. اما با مطرح شدن این مسئله که روحانی میخواهد پرونده هستهای را به وزارت خارجه و ظریف بسپارد، مشخص شد که شانس ولایتی برای نشستن بر صندلی دبیری شورای امنیت کمتر از گذشه شده است و رسانهها از شریعتمدرای، فیروزآبادی و شمخانی به عنوان دبیر شورای امنیت یاد میکنند.
ولایتی این روزها همچنان به عنوان مشاور رهبرمعظم انقلاب و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام فعالیت میکند.
محمد غرضی؛ آمد، ماند و رفت
بدون تردید پدیده انتخابات ریاست جمهوری، محمد غرضی بود. کسی که حتی خبرنگاران هم او را فراموش کرده بودند، ناگهان وارد انتخابات شد با سخنانش توجه همه را به خود جلب کرد و در آخر با ماندن در انتخابات رتبه آخر را به خود اختصاص داد و حتی آراء باطله نیز از طرفدران او بیشتر بود. مسئلهای که در مورد او مهم است این است که وی نامزد دوم تمام رای دهندگان بود و بسیاری میگفتند اگر من به زید یا امر رای ندهم به غرضی رای خواهم داد و این ویژگی بود که تنها وی شامل آن میشد.
بعد از انتخابات هیچ شایعهای در مورد او وجود نداشت و غرضی بعد از انتخابات بازهم راهی شرکت خود شد و گاهی با مصاحبههای خود به تیتر رسانهها تبدیل میشود. وی در آخرین اظهارنظر خود گفته است که: امیدوارم که دولت جدید بتواند در مسیر دولت ضد تورم قدم بردارد. گزارشهایی که در مجلس در جلسه رأی اعتماد ارائه و حرفهایی که زده شد به اعتقاد بنده بسیار حرفهای متناسب و درست و در جهت مبارزه با تورم بود. دولت تا هر میزان که بتواند در این مسیر گام بردارد، در جهت منویات اسلامی شدن جمهوریت پیش رفته است. امیدوارم خدا به همه آنها کمک کند. در مجلس حرفهای خوبی زده شد، اما باید قاعده اجرایی پیدا کرده و تا تمام نخاع اجتماعی پیش رود تا تورم کنترل شود. هر چقدر در این مسیر گام بردارند به فقرا خدمت کردهاند».
محمدرضا عارف؛ نه رئیس جمهور و نه معاون اول
چند روز مانده به انتخابات از رقابت کنار کشید و علت آن را درخواست سید محمد خاتمی اعلام کرد. عارف که به عنوان نماینده اصلاحطلبان در انتخابات شرکت کرده بود، با تلاش هاشمی و خاتمی از انتخابات کنار کشید تا روحانی با سبد رای او به کرسی ریاست جمهوری تکیه بزند. طرفدران عارف معتقد بودند که او همچون دولت خاتمی باید در دولت تدبیر و امید نیز بر صندلی معاون اولی تکیه بزند اما این انتظار آنان توسط رئیس جمهور بیپاسخ ماند و جهانگیری به عنوان معاون اول روحانی معرفی شد.
شایعات عارف را رها نمیکرد از وی به عنوان وزیر علوم نیز یاد میشود و برخی از اصلاحطلبان و اصولگرایان از روحانی این انتظار را داشتند که عارف را به عنوان وزیر علوم معرفی کند.
در دیگر سو برخی خبرها نیز حکایت از آن دارد که آیت الله هاشمی، ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع را به عارف پیشنهاد داده است.
معاون اول دولت خاتمی این روزها نقش پررنگی در رسانهها دارد و باحضور پررنگ در مجامع عمومی از خود چهرهای رسانهای ساخته است، درست برعکس چهار سال پیش که از وی به عنوان سیاستمدار آرام اصلاحات یاد میکردند.
غلامعلی حداد عادل؛ از کنار کشیدن از انتخابات تا مرد پنهان رای اعتماد
کسی هم انتظار نداشت تا روز آخر در انتخابات باقی بماند و همه کناره گیری او را پیش بینی میکردند. حدادعادل گرچه در دورن ائتلاف سه گانه خود را تعریف کرد اما کناره گیری اش از انتخابات را بسیاری در نتیجه این ائتلاف و به نفع آن ندانستند، هرآنچه بود او اینبار نیز بی نتیجه راهی پارلمان و صندلیهای سبر آن شد.
حداد که در رقابت با لاریجانی، کرسی ریاست مجلس را واگذار کرده بود، سعی کرد در روزهای رای اعتماد دولت روحانی نقش موثری را بازی کند و بسیاری معتقد هستند که وی لیدر جریان مخالف دولت روحانی بود. در این میان برخی از نمایندگان از روحانی خواستند که حداد را به عنوان وزیر آموزش و پرورش به مجلس معرفی کند.
با نزدیک شدن به پایان دوران ریاست ضرغامی به صداوسیما بسیاری معتقد هستند که وی در آینده در این پست فعالیت خواهد کرد. حداد از جمله سیاستمدارانی است که همیشه شایعات پیرامون وی چرخ میزند.
حال باید دید که سپهر سیاست ایران چه تقدیری رای برای نامزدهای ناکام انتخابات ایران رقم زده است